Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Καλησπέρα...............μου λείπεις...


Μια καλησπέρα σε όλους...
ελπίζω να στε καλά και να την παλεύετε :P
καλό μεσημεράκι...


 

Μου λείπεις πολύ...........


Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Μια φορά και ένα καιρό........ήταν ένας παππούς!

   Ήταν ένας θησαυρός απ μόνος του....και έλεγε τα καλύτερα παραμύθια του κόσμου...μόνο που μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ότι απλά σου μάθαινε τι σημαίνει ζωή!                                                     

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να πρωτογράψω...νομίζω λίγο πολύ το συναίσθημα το ξέρετε..τα λόγια πάντα λιγοστά...
   Θυμάμαι ήταν 6και το απόγευμα όταν χτύπησε το τηλέφωνο τότε,ετοιμαζόμουν να βγω έξω...Πάντα πίστευα ότι κάνεις και τίποτα δεν μπορεί να τον αγγίξει...ότι ήξερε τα "πάντα" και όλα μπορούσε να τα φτιάξει..Μάλιστα εκνευριζόμουν με  οποιονδήποτε μου έλεγε το αντίθετο...ήταν αυτό που λέμε για πάντα...Σήκωσα το τηλέφωνο και δυστυχώς ήρθα αντιμέτωπη με αυτό που δεν θα έβαζα ποτέ στο μυαλό μου..Είναι πραγματικά αστείο ή καλύτερα κωμικοτραγικό θα έλεγα πόση δύναμη μπορείς να βρεις μερικές φορές όταν καταρρέεις για να μην κάνεις τον άλλο να νιώσει άσχημα...Πόσο μπορείς να παίξεις μεταξύ μιας αλήθειας και ενός ψέματος...Να κάνεις το βήμα όταν όλα έχουν σταματήσει...όταν ακόμα και η καρδιά σου ακολουθεί πίστα την νεκρική σιωπή!
  Ήξερε..τα ήξερε όλα μέχρι τελευταία στιγμή...το πως και τι δεν έχει σημασία...ίσως εκείνη την στιγμή και μεις απλά να το ξέρουμε...Σημασία έχει νομίζω,το πως εκμεταλλεύεσαι το κάθε λεπτό..
  Θυμάμαι και ποτέ δεν θα ξεχάσω τα τελευταία του λόγια αν και δεν ήμουν μπροστά...Βγάλαν την γιαγιά μου απ το δωμάτιο μα πριν βγει της είπε μόνα δύο λέξεις....Σ αγαπώ πολύ......Μετά στράφηκε στον πατέρα μου,"να πας κοντά στο κορίτσι...να μην είναι μόνο του",πότε δεν ήμουν μόνη...ήσουν και είσαι πάντα μαζί μου..."Να αφήσετε το παιδί να δώσει το μάθημα πρώτα"...(για τον αδερφό μου,τελευταίο μάθημα πριν το πτυχίο του)...Μερικές φορές αναρωτιέμαι,ο εαυτός του είχε ποτέ σειρά?Ποτέ και σε τίποτα δεν μας χάλαγε χατήρι...Στα 17ολόκληρα χρόνια που μεγάλωσα μαζί του,μια φορά τσακώθηκα μαζί του θυμάμαι και πάντα θα το μετανιώνω...αλλά έτσι είναι η ζωή,με της γλύκες και της πίκρες της..Μόνιμη ευχή μου,να έρθει να μείνει ακόμα πιο κοντά μας...αν και μέχρι τότε δεν είχα αντιληφθεί όλο αυτό το μεγαλείο...ήταν τα πάντα...
  Την επόμενη μέρα θυμάμαι μια παράξενη σιωπή..μια τόση ήσυχη αλλά διαφορετική μέρα...Δεν μίλησα...σηκώθηκα ετοιμάστηκα....πηγαίναμε και πηγαίναμε...τα πόδια μου δεν με κρατούσαν πια...μα έπρεπε να αντέξω...όχι για μένα..για όλους τους υπόλοιπους...κάνεις ποτέ δεν κατάλαβε πως τελικά ένιωθα και νιώθω...Όταν κάποιος γίνετε αστέρι εκεί ψηλά...αφήνει ένα κενό ....κάποιος με κάποιο τρόπο πρέπει να προσπαθήσει να του δώσει λίγη ώθηση...Μια αλήθεια και ένα ψέμα αγκαλιά....σαν αδέρφια αγκαλιά...
    Λένε οτι όταν κάποιος φεύγει...ο καιρός καμιά φορά συμπάσχει μαζί του....Στην αρχή ήλιος τρομερός και υπέρλαμπρος.....και μετά μια ξαφνική μπόρα απ το πουθενά...όλα τόσο ήσυχα...........Λες και όλα σταματημένα ήταν...Θυμάμαι...μετά κατέρρευσα στο μεσημέρι σε έναν καναπέ..ενώ όλοι κοιμόντουσαν...όταν ξύπνησα το κενό ήταν εκεί...το ένιωθα παντού στην ατμόσφαιρα..
  Μερικοί λένε ότι όταν κάτι τελειώνει τότε κάτι άλλο αρχίζει...ίσως για αυτό μου άφησες πίσω τον μικρό μου άγγελο που τόσο πολύ σου μοιάζει...
  Δεν εξηγείται το πόσο πολύ μου λείπεις ούτε με λόγια ούτε με δάκρυα ούτε με πράξεις...αυτό το κενό υπάρχει πάντα δίπλα στην καρδιά...μονάχα καμιά φορά αν έχεις δίπλα σου κάτι αληθινό και πραγματικό για λίγο ο πόνος αντισταθμίζεται...ξεχνιέται....αλλά πάντα περιμένει...Αλλά έστω και για μια στιγμή νιώθεις ολόκληρος και πάλι....

 

Να σαι καλά και εκεί ψηλά που βρίσκεσαι...
Μας λείπεις πολύ...και Σ αγαπάμε πολύ!
Καληνύχτα........

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Είσαι ένα θαύμα............το δικό μου!

Καλησπέρα σε όλους...
Φτάνει επιτέλους και αυτό το Σαββατοκύριακο..
Για όσους τρέχουν απ δω και απ κεί...
Για μας τα "άμοιρα"διάβασμα και πάλι διάβασμα χαχαχα!
Έτσι απλά πιάστε ένα γλυκό τραγουδάκι......
Ένα για το δικό σας θαύμα!

 
My pride and joy, my treasures and found these dreams.
Angels apply, to stand by your side.
Some call it God, some call it providence.
I call it love, one of a kind.

You’re more than beautiful, you’re more than words could ever say.
Cause you’re a miracle, emotions in flames.
You’re more than wonderful, the stars are lighting high above.
Who can be cynical, when you’re in the world.

You paint the grey, in colours of every shade.
Only a smile, and the rain is away.
My fate is real, now that you belong to me.
And now that you’re mine for the rest of my life.

You’re more than beautiful, you’re more than words could ever say.
Cause you’re a miracle, emotions in flames.
You’re more than wonderful, the stars are lighting high above.
Who can be cynical, when you’re in the world.

In the arms of an angel, no, at the odour of heaven
Here and now, for all time.

More than beautiful.
Cause you’re a miracle, emotions in flames.
You’re more than wonderful, the stars are lighting high above.
Who can be cynical, when you’re ïn the world.

Καλό μεσημεράκι να έχετε... 

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Τα χρώματα

Καλησπέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!Ελπίζω να στε όλοι καλά και σιγά σιγά να προσαρμοστήκατε στην ρουτίνα δυστηχώς...Αναλαμπές σήμερα χτες αύριο...οτι να ναι....πιάστε ένα "ποιηματακι" το μισό είναι δικό μου...αλλά μου φάνηκε όμορφο και αποφάσισα να σας βασανίσω χιχι!




Χωρίς  χρώματα  η  ζωή  μας
είναι  άχαρη  πολύ
γι΄ αυτό  διάλεξα  κι  εγώ
να΄ μαι τ΄ ουρανού  πουλί...

έτσι  μαθαίνουμε  στο  σχολείο
και  στο  αφιερώνω
με  εκτίμηση.
Να  σαι  πάντα  'ετσι  :
επαναστάτρια  με  χρώμα...!!!

Το χρώμα είναι η ζώη
Η αγάπη η αναπνοή
Ο ουρανός και ήλιος ο Θεός
Η γη και η θάλασσα ο κόσμος
καλή καρδιά, μάτια ανοιχτά, καθαρό μυαλό πάντα
και με μιας όλα είναι ομορφότερα....

Απλές αμπελοφιλοσοφίες
μα είναι σαν φωτογραφίες
που κάνεις δεν πρέπει
στιγμή να ξεχνά να αποθανατίζει...

Δεν  είναι  φιλοσοφίες,
επαναστάτριά  μου ,
είναι  στάση  ζωής
ή  καλύτερα 
θέση  ζωής  ισορροπημένου  ατόμου...!!!

Στάση ζωής αλλά λίγοι ανακαλυπτουν
το μυστικό όμορφα να ζήσουν
νέκταρ και αμβροσία θεικά καλά
ψάχνουν εδώ και κει ν έβρουν στα σκουπίδια,
ξεχνώντας πως τα κρατούν σφιχτά στην αγκαλιά!

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ......ΒΡΟΧΗ ΜΟΥ!

Έτσι απλά..χωρίς λόγια...άλλα...
Καλήνυχτα!

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Καλησπέρα σε όλους!Πάλι πίσω στην ρουτίνα και στο διάβασμα δυστυχώς εξεταστική πάλι...λίγο ζόρι και βλέπουμε...Ελπίζω να σαι όλοι καλά να περάσατε αλλά και να ΠΕΡΝΑΤΕ γιατί μπορεί το καλοκαίρι να μας τέλειωσε για φέτος αλλά κάθε στιγμή έχει την μαγεία της..Έτσι θετική ενέργεια και χαμόγελα σε όλαααααααααα!Λοιπόν ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!χαχαχαχαχα!Πιάστε ένα τραγουδάκι παλαβο έτσι ..και ΧΑΜΟΓΕΛΑ!




Καλό μεσημεράκι σε όλους με κέφι και χαρά!
Α και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!